27 Kasım 2009 Cuma

Bayram'da Çocuk Olmak ya da Olmamak

Flying in a Purple Dream
Flying in a Purple Dream by lizardqueen featuring Calvin Klein


Eskiden bayramın en güzel tarafı toplanan paralar ve gıcır gıcır olan bayramlık kıyafetlerdi. Paranın da gıcır gıcır olması önemliydi. Eskimiş para sevmezdim, illa ki yeni olacaktı. O zamanlar paranın yapabildiklerinden çok görünüşüne önem veriyordum sanırım. Kıyafetin güzel olup olmadığının kriteri ise kendi eksenim etrafında hızlıca döndüğümde eteğinin ne kadar havalandığıydı. Etek balon gibi şişerse tamamdı. Hele bir de rengi pembeyse, değmeyin keyfime!

Şimdi koca kazık olduk, bırakın paranın gıcır gıcırından olanını, ortasından selobant geçeninden bile yok. Ben uzarken çıtalar da uzamış, havalanan etekler artık kafi gelmiyor.
Ben bu bayramda şu yukardaki seti istiyorum misal. Çok değil, 2175$ kadarcık. Ödemede paranın gıcırı da gıcır olmayanı da kabul, kart geçerli.

Sunay Akın bir şiirinde der ki: “İki çocuk rahatlıkla oturduğumuz kapının eşiğine kendi başıma zor sığıyorum bugün. Büyüdükçe insan yalnız mı kalıyor ne?”

Büyüdükçe insan çok şey mi istiyor ne?

Şimdi ben dolaptan kapsam bir havalanan etek, dönsem salonun ortasında fırıldak gibi, annem içerden bağırsa “Başın dönecek kızım, yapma!” diye, ama ben dinlemesem, dönsem de dönsem, döndükçe küçülür müyüm? Ben kendim küçüldükçe çıtaları da küçültür müyüm?

İyi bayramlar…

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...